Merhaba Sevgili okurlar, Bugün 4 Şubat… Sizlere göre sıradan bir gün belki ama benim için anlamı büyük. Bu mesleğe ilk başladığım yer Karabük Postası, patronum Rahmetli Tuncer Ersöz; Nam-ı diğer JAMES herkes ona JAMES der biz çalışanları Tuncer Baba.. çünkü bize patronluktan çok baba şefkati gibi yaklaştı, baba gibi nasihatler verdi. Diğerlerini bilmem ama bana çok şey kattı, öğretti.
Sert mizacının altında yufka yüreği vardı, vicdanı, merhameti vardı. Dobralığı ve açık sözlülüğü ile bilinirdi. E tabi herkesin işine gelmezdi. Bişi diyim mi kime ne yaptıysa haketmiştir. Çünkü Tuncer Baba kimseye haketmediği bir şeyi yapmadı yapmazdı. İyilikse iyilik, kötülükse kötülük.
İşten ayrıldım beni hiç bırakmadı, unutmadı. Bir patron düşün böyle vefalı, sevecen, babacan. Kaç patron vardır ki böyle. Buraya yazmaya kalksam sayfalar dolusu olur. Ki bu sevecenliği sadece bana karşı değil, çoğu kişiye belki de herkese bir dokunmuşluğu vardır. Ona çok vefa borcum vardı ve yapılacaklar listemde Tuncer Babaya borcumu ödemek vardı. Şimdi onun yanında başlayarak, Safranbolu Birlik Haber Gazetesinde devam eden gazetecilik mesleğim sayesinde yazmaya başladığım köşemde koca yürekli adamı, Tuncer Baba’mızı anarak, yazarak bir nebze olsun vefa borcumu ödüyorum.
Sen gideli 9 yıl oldu Tuncer Baba, JAMES unutulmadın, unutulmayacaksın!…Işıklarda Uyu, Mekanın cennet toprağın bol olsun TUNCER ERSÖZLÜ..
Saygı ve minnetle….
HAKSIZSAM SÖYLEYİN!…