Küçük Bir Yürekle Büyük Bir Mücadele

Bugün 9 Mayıs, Dünya Çölyak Günü. Bu satırları yazarken yüreğimde tarifsiz bir sızı, zihnimde ise yeni tanıştığımız bir hastalığın açtığı kapının ardındaki zorlu yolculuk var. Çünkü yeğenimde iki yıl önce başlayan ve bizim 3 gün önce öğrendiğimiz, minicik bir çocuğun hayatında aniden beliren bir hastalıkla biz de tanıştık: Çölyak.

O sadece dört yaşında… Henüz hayatın ne olduğunu anlamaya çalışırken, ince bağırsağının ciddi şekilde zarar görmüş olduğunu ve bu hasarın, ne yazık ki kemik erimesi başlangıcına da neden olduğunu öğrendik. Minicik bedeni, gluten adı verilen bir maddenin karşısında bu kadar büyük bir savaş veriyor. Biz yetişkinler bile çoğu zaman baş edemezken bazı sağlık sorunlarıyla, o yaşına rağmen bu büyük sınavla yüzleşiyor. Ve şimdi onunla birlikte bizim de hayatımız değişiyor.

Çölyak hastalığı sadece bir “glutensiz beslenme” zorunluluğu değil. Sosyal yaşamı, okul hayatını, duyguları, alışkanlıkları, hatta market raflarındaki her tercihi etkileyen bir yaşam biçimi. Dışarıda yenilen her lokma, okul arkadaşlarıyla paylaşılan her öğün, onlar için potansiyel bir risk. Bu yüzden, bu küçük savaşçıların verdiği mücadeleye sadece tıpla değil, toplumsal farkındalıkla da destek olmamız şart.

Bu vesileyle, tüm çölyak hastalarının ve ailelerinin ne kadar güçlü olduklarını hatırlatmak istiyorum. Onlar için hayat, biraz daha dikkat, biraz daha sabır ve çok daha fazla sevgi gerektiriyor. Ama biz birlikte oldukça, bu sürecin üstesinden gelebiliriz.

Çölyak hastalığı, erken tanı ve doğru beslenme ile yönetilebilen bir durum. Ancak bu yolculukta yalnız olmadıklarını bilmeleri çok önemli. Toplumun her kesimine düşen sorumluluklar var. Okullarda, hastanelerde, marketlerde, restoranlarda, kamu kurumlarında çölyak farkındalığını artırmak; bu minik yüreklerin hayatını kolaylaştırmak adına atılacak büyük adımlar olacaktır. Şimdi bizim ortak tek bir korkumuz var “Bizim olmadığımız dikkatimizin kaçtığı noktada nolacak nasıl olacak”

Bugün, yeğenim ve onun gibi binlerce çocuk adına yazıyorum bu satırları. Kalbim, onların sağlığı, mutluluğu ve geleceği için atıyor. Umarım bu yazı, bir kişinin bile farkındalığını artırırsa, küçük bir adım da olsa büyük bir umuda dönüşür.

Sevgiyle, umutla