KAZANMANIN ÖDÜLÜ

Tuzu kuruların dışında kalan büyük çoğunluk için zor yıllardı son yıllar.             

Giderek zorlaşan yılları sos-yo ekonomik zorluklar daha da zorlaştırdı.

Günümüzde ekonomik dengesizliklerin yarattığı huzursuzlukların yaşandığı, Ülkemiz i, bölgemiz i, ilimiz Karabük’ümüzü de içine alan bir araştırmaya yaptıkları haritalara ve açıklamalara göre ekonomik dengesizliklerin boyutunun giderek arttığı zor bir süreç geçiriyoruz.

Her birimizin hayatında unutamayacağı derin izler, hemen her anı geri dönüşü olmayan kötüye gidişin başladığı, yükselişin devam edişinin süreceğini gördük dinledik, yaşadık, üzüldük. Haklı olarak bu üzüntüleri bize yaşatanları eleştirdik.                   

Tabii Karabük ilinin neresinde olursanız olun, cadde ve sokaklarında rastladığınız insanların yüzüne, sözüne çektiği ekonomik sıkıntılar mesafesinden baktığınızda, mutluluk la mutsuzluk değerlerinin değişmediğini, hatta mutsuzluk ölçütünün daha da arttığını görüyoruz. Bakıpta gördüklerimizle hayalimizde canlandırdığımız ölçümleri birleştirdiğimizde o kanıya varanlarımız çoğunluk oluşturabilir.

Sizde deneyin isterseniz! Büyükçe bir Pazar terazisinin kefelerinden birine baktığınız yüzlerde gördüğünüz “mutluluğu” diğerine “mutsuzluğu” koysanız, sonra hangisinin daha ağır basıyor diye bakmaya kalksanız, terazinin kefelerinin nerede olduğunu görebilmek için başınızı “emme basma tulumbası” misali bir aşağıya bir yukarıya indirip kaldırarak baksanız haklılığımızı görürsünüz.                                                                                                       

Bu tartım işini Karabük ili merkez ve diğer ilçelerinde ya da kırsalında, her neresinde yaparsanız, yapın terazinin mutsuzluğun konulduğu kefesini çok ve ağır olduğu için yerde, mutluluğun konulduğu kefesini çok az ve hafif olduğu için gök de görürsünüz.                                                                                                                                                                                                                                                          

Bugün görülen, bilinen, anlaşılan belki de hayallerde oluşan değerlendirmelere bakılırsa iki on yıl önce yapılan mutluluk, mutsuzluk ölçümleri ile bu günün değerlendirmeleri tam tersi. Pazar terazisinin mutsuzluğun konduğu kefesinin yere, mutluluğun konduğu kefenin göğe hasret hareketi, şimdiki zamanın en acı veren görüntüleri oldu.                                                                                                                            

Elbette mutlu ve huzurlu olmak her yurttaşın öncelikli hakkı, fakat bu hakka herkes sahip olamıyor. Elbette bunun birçok nedeni var. İnsanları mutsuz kılan nedenlerini uzun uzadıya anlatmanın artık gereği yok. Keza herkes biliyor.                                  

Toplumsal yaşamın en önemli dayanaklarından biridir mutluluk, tabii yaşanır ve paylaşılırsa!

Türkiye, günle tam 30 gün önce bir yerel seçim geçirdi.                                                                             

“Neden bu haldeyiz?” Neden mutsuzluk girdabına düşenlerin sayısı giderek artıyor? Soruları ulu orta ortalarda dolaşıyor. Cevabı bilen çok. Karabük gibi bir şehirde “mutsuz” bu kadar bol olurda, mutsuzluğun bolluğunun nedenlerini bilen olmaz mı? Elbette merak edenlere bir bilgi veren bulunur! Ne olacak bu Karabük ün hali demeye, telaşa mahal yok.

Sayın Cumhurbaşkanımızın, AKP Genel Başkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın “İktidarı destekleyen şehirler iktidarımız tarafından desteklenir” kazanılmış sözü de yan cepte olunca hiçbir telaşa mahal yok

Yeter’ ki, yerel seçilmişleriniz. Cumhuriyet kenti Karabüklüleri İçin den nehir, geçen şehirlere özendirmesin,

Yeter’ ki, tıkanmak üzere olan şehir içi trafik, çevre yollarıyla, raylı sistemlerle, vs. şıkır şıkır işler hale getirilmesi lazım.

Kimsenin Atatürk’ün ve Erkanının emaneti Karabük için “Yaz var kış var, evecek ne iş var’ dememek lazım.