Kavsa, depremlerde yaşadıklarını anlattı

Gölcük Depremi’yle başlayan ve Asrın Felaketi’ne kadar süren bir hayat hikayesi

Kavsaoğlu Vinç Firmasının kurucusu ve Yönetim Kurulu Başkanı Fikri Kavsa, 1999 Gölcük Depremi’nde ve ‘Asrın Felaketi’ olarak tarihe geçen 6 Şubat Depremleri’nde bölgede yaşadığı anılarını gazetemize anlattı.

Gazetemiz sahiplerinden Genel Yayın Yönetmenimiz Samet Oğuzhan Doğan, Kavsaoğlu Vinç Firmasının kurucusu ve Yönetim Kurulu Başkanı Fikri Kavsa ile hem 1999 Gölcük Depremi’nde hem de 6 Şubat Depremlerinde bilfiil sahadaki çalışmaları hakkında bir program gerçekleştirdi.

Gerçekleştirilen programda Kavsaoğlu Vinç Firmasının kurucusu ve Yönetim Kurulu Başkanı Fikri Kavsa, 1999 Gölcük Depremi’nde yaşadıklarını anlattığı bölümde, “99 depreminde evimizde uyuyorduk. Gece saat 3’te deprem oldu. Askent  sitesinde oturuyordum o zaman. Bir takırtı oldu ama ne olduğunu  anlamadan kardeşim telefon etti. ‘Abi deprem oldu’ duydun mu diye. Kalktığımda herkes sokakta,  komşuların hepsi aşağıya inmişler. Hemen aklıma ‘Bu deprem nerede oldu?’ sorusu geldi. Amasra  İnkumu’na da bir kardeşim tatile gitmişti, onu aradım. Sorduğumda Adapazarı İzmit Gölcük Yalova  dediğinde dünyam başıma yıkıldı. İki tane evladım Adapazarı’nda yaz okulundaydı. Ablasını da ona yardıma bırakmıştım. Hemen yola çıktım. Sabah 6.30’ta  Adapazarı’na vardım. 7.30’da ancak çocuklarıma ulaşabildim. O günleri  unutmam mümkün değil. O tarihte aynı zamanda Kaptan Demirçelik Fabrikasının işlerini yürütüyordum. Aynı zamanda başşoförlük yapıyordum. Araçlarıyla  ilgileniyordum. Personel Müdürümüz Bekir Özbay rahmetli abimiz bana 15 tane  personel verdi. 15 gün Adapazarı-Gölcük o bölgede yaralı, sağ, meftalarla uğraştık. Zamanımız öyle geçti.” dedi.

Gölcük Depremindeki izlenimlerini aktardı

Yanındaki çalışma arkadaşlarıyla Adapazarı-Gölcük bölgesinde yardım çalışmaları yaptıklarını söyleyen Kavsaoğlu Vinç Firmasının kurucusu ve Yönetim Kurulu Başkanı Kavsa, orada gördüğü izlenimleri paylaşarak, “En çok ölümlerin olduğu yerin merdiven boşluklarında oluştuğunu gördüm. Çünkü deprem olduğunda kendini evden dışarı atmak için  merdivene gittiğinden en çok kayıplar orada olmuş. Odasında kalmış olsa, yatağının kenarına uzanmış olsa en azından yaralanarak kurtulma şansı %100 görüşündeyim. Bu bir tecrübe oldu bizlere de.” dedi.

“Orada yaşadıklarım mesleğimin değişmesine de sebep oldu”

1999 Gölcük Depremi’nde bölgede yaşadığı bir olay neticesinde mesleğini değiştirme kararı alan Kavsa, “Orada yaşadıklarım mesleğimin değişmesine de sebep oldu. Çünkü kişi ölmemiş, ayağı kalmış kirişin altında. Duvarı deldim, kirişi deldim. Vincin bomunu sokturaraktan 5 cm kaldırdım, oradan vatandaşı kurtardım. Hala daha o kişiyle görüşmekteyiz. O gün  vinççi ilk etapta bomunu sokmadı oraya. ‘Amca bunu kaldırırsam bina göçer, bomum kırılır.’ dedi. ‘Adam sağ. Ben ölümü göze almışım, sen vinci  düşünüyorsun.’ dedim. Kendi kendime o gün karar verdim. Bu deprem bugün Adapazarı-Yalova bu bölgede oldu. ‘Yarın Karabük-Safranbolu’da birinci deprem bölgesi. Böyle bir şey olursa bir can kurtarsam ne mutlu olurum.’ dedim. Dairemi sattım, vinç aldım. O amaçla da vinççiliğe başladık. Velhasıl bugünlere geldik.” dedi.

İlk günden bölgeye gitmiş

Asrın Felaketi olarak tarihe geçen 6 Şubat Depremleri’nin olduğu akşam ekibiyle bölgeye hareket ettiğini söyleyen Kavsaoğlu Vinç Firmasının kurucusu ve Yönetim Kurulu Başkanı Fikri Kavsa, “11’de buradan çıktım. Gece saat 02:00’de Kahramanmaraş’a vardım. Orada AFAD’a müracaat ettik. AFAD da bizi prefabrik evlerin geldiği yere gönderdi. Orada TIR’larla gelen evlerin montajlarıyla, indirmesiyle uğraştık. 8 gün orada ikamet ettik. Her işi bitirdik.” dedi.

Özel güvenlik beresi vatandaşlara yardım etmesini sağladı

Bölgede yaşadığı anılardan ve bulduğu özel güvenlik şapkası sayesinde bölgedeki vatandaşlara yardım ettiğinden bahseden Kavsa, bölgede ekiplerin, görevliler dışında sivil insanları yaklaştırmadıklarını söyleyerek, “Allah’tan yanımıza ikinci günü özel güvenlik arabası geldi. Özel güvenlik arabasından bir  takke düşürülmüş. Onu kafama geçirdim. Ondan sonra nereye gidersem beni kendilerinden zannettiler. Kimse  sesini çıkaramadı. Çok kişiyi canlı kurtardık. Çok kişiyi de mefta olarak çıkardık. Orada hizmet ettik. Kendi özel  arabamla Gaziantep’e iki sefer cenaze nakli de yaptım. Çünkü  ambulansı bulmada herkes zorlanıyordu. Zonguldak’tan gelen madenci kardeşlerimizden, yurt dışından gelen yabancılardan Allah bin kere razı olsun.” dedi.

Amacını yerine getirdi

Konuşmasında 1999 Gölcük Depremi’nden sonra bir can dahi olsa kurtarabilirsem diye girdiği vinç işinde amacını 6 Şubat Depremlerinde gerçekleştiren Kavsaoğlu Vinç Firmasının kurucusu ve Yönetim Kurulu Başkanı Fikri Kavsa, “Amacım, bugünlere gelme sebebim böyle bir şey olursa bir can kurtarsam ne  mutlu olurum düşüncesiydi. Bu düşünceyle hareket ettim. Bugüne kadar şehir içerisinde ölümlü kazalarda savcım, polisim beni  aradığında ücretsiz olarak giderim, çıkarırım.” dedi.

Hatay’da 1,5 gün beklemiş

Kahramanmaraş’taki görevinin bitmesiyle Hatay’a yönlendirildiğini söyleyen Kavsa, Hatay’da yaşadığı sorun sebebiyle Karabük’e döndüğünü ve aynı gün amcasının vefat haberini aldığını söylediği konuşmasında, “AFAD beni  Hatay’a gönderdi. Hatay’da da tabi çok büyük yıkıntı var. Gece saat 2’de  Hatay’a vardım. AFAD’a tekrar müracaatımı yaptım. Orada yıkılmış bir otele gönderdiler. Kimse yok. Arabaların içerisinde yattık. Sabah oldu. Bir tane vinççi  var. Tanıştım. ‘Oğlum ne zaman  geldin sen buraya.’ dedim. ‘6 gün oldu buraya geleli’ dedi. ‘Ne iş tutuyorsun?’ dedim. Hiçbir  iş tutmuyor. Ben oraya yatmaya mı geldim. AFAD’ı tekrar aradım. Bakın burada 6  gün önce makine göndermişsiniz hiçbir iş yaptığı yok. Beni başka yere gönderin. Boşuna burada bekletmeyin. Ben ben size hizmet etmeye geldim. Can kurtarmaya  geldim.’ dedim. Hatay’ı hep gezdim. Her taraf perişan. İllaki vinç lazım ama  ben oraya bağlı olduğum için kendi kafamdan gitme şansım yoktu. Bir buçuk gün bekledim. Her saat, gece dahi devamlı aradım. AFAD, ‘Bekle abi, bekle abi.’ En sonunda dedim ki, ‘Ben gidiyorum. Hadi Allah’a ısmarladık.’ İyi ki de  gelmişim. Geldiğim günün sabahı 7.30’da Karabük’e geldim. 8.30’da çok değerli amcazadem rahmetli oldu. Eskişehir’de yaşıyordu. Onda da bir hayır var. Dedim. Oradayken duymuş olsaydım gelmem çok zor olurdu.” dedi.

Kaynak: S. Oğuzhan Doğan