Safranbolu’nun en yaşlı saat ustası

Safranbolu’nun tarihi zanaatkarlarından biri olan Osman Özmen, 60 yılı aşkın süredir sürdürdüğü saat tamirciliği mesleğinin yok olma tehlikesiyle karşı karşıya olduğunu anlatarak, mesleğin zorluklarını ve geçirdiği dönüşümü gözler önüne serdi.

Osman Özmen, 1962 yılında başladığı saat tamirciliği mesleğini İlerleyen yaşına rağmen dükkanını açık tutarak, mesleğini hala büyük bir sevgi ve özveriyle sürdürüyor. Ancak, o da zamanla değişen koşullara ve mesleğinin zorluklarına dikkat çekiyor.

“Ortaokulu Bıraktım, Saatçiliğe Başladım”

Meslek hayatına nasıl başladığını anlatan Özmen, “Adım Osman Özmen. 1962’de başladım ben bu mesleğe, o zamanlar ortaokula gidiyordum. İki sene gittikten sonra okulu bıraktım. Mahallemizde bir saatçi vardı, onun yanında işe girdim,” dedi. Genç yaşta başladığı saat tamirciliği mesleğini askere gidene kadar farklı ustaların yanında çalışarak sürdürdüğünü belirten Özmen, “Askerden döndükten sonra kendi dükkanımı açtım ve o günden beri devam ediyorum,” şeklinde konuştu.

“Çırak Yetiştiremiyoruz, Meslek Bitti”

Mesleğin giderek zorlaştığını ve eskiye nazaran para kazanmanın güçleştiğini ifade eden Özmen, mesleğin geldiği noktaya şu sözlerle dikkat çekiyor: “Bizim bu meslek artık bitti. Çırak yetiştiremiyoruz, para kazanma işi de bitti. İnternetten 50 liraya saat alan insanlar, benim tamir için aynı fiyatı istemem karşısında şaşırıyorlar. Tamirin bir özelliği kalmadı.”

Saat tamirciliğinin incelikli bir zanaat olduğunun altını çizen Özmen, “Şu duvar saatine en az iki gün uğraşıyorum, alacağım para 500-600 lira. Ama inşaat işçisinin bugün aldığı parayı bile alamıyoruz,” diyerek işin maddi zorluklarına dikkat çekti.

“Bu Mesleği Zevkle Yapmazsanız, Devam Ettirmek Zor”

Saat tamirciliğinde detayların önemli olduğunu vurgulayan Özmen, her bir saatin tamirinin özel bir dikkat ve sabır gerektirdiğini belirtiyor. “Eğer bu işi zevkle yapmazsanız, bu saati çalıştırmanız mümkün değil. Her tamirde saatin içine bakım tarihi atıyorum ki ileride ne zaman tamir gördüğünü anlayabileyim,” dedi. Ancak günümüzde bu zanaatin artık gençler tarafından tercih edilmediğini ve eski cazibesini kaybettiğini üzülerek belirtiyor.

Osman Özmen’in yıllara meydan okuyan zanaatkarlığı Safranbolu’nun kültürel değerlerinden biri olarak yaşatılıyor, ancak o da modernleşmenin ve internet alışverişinin etkisiyle zorluklar yaşadığını ifade ediyor. Özmen, “Boş durmamak için gelen tamirleri yapmaya çalışıyoruz, fakat bir gencin bu meslekten karnını doyurması artık çok zor,” diyerek mesleğin geleceğine dair endişelerini dile getirdi.